فقط يك مركز براي 3 هزار زن كارتن‌خواب پايتخت
فقط يك مركز براي 3 هزار زن كارتن‌خواب پايتخت
امروزه آسيب‌هاي اجتماعي به عنوان يك تهديد، سلامت جامعه را به خصوص براي زنان با مشكل مواجه ساخته به گونه‌اي كه مي‌توان زنان را بزرگ‌ترين قربانيان آسيب‌هاي اجتماعي محسوب كرد و اگرچه اعتياد، تكدي‌گري و سرقت ازجمله رهاورد اين آسيب‌ها براي زنان است اما دراين ميان كارتن‌خوابي از آثار بس متفاوت‌تري نسبت به ساير موضوعات برخوردار بوده و اين درحالي است كه زن مؤلفه اصلي و اوليه جامعه سالم است و سلامت روان جامعه مطابق بررسي‌هاي صورت پذيرفته جز با فراهم‌سازي شرايط امنيت حضور و سالم‌سازي فضا براي آنان ممكن نيست چراكه خانواده سالم لازمه نسلي سالم است و بدون توجه به اين مهم قطعاً تربيت نسلي شكوفا كه لازمه توسعه هر كشوري است دور از ذهن خواهد بود.
توجه به اينكه اين پديده نوظهور اجتماعي در سال‌هاي اخير با روند رو به رشدي توأم بوده و نه تنها افزايش كمي بلكه كاهش سن ابتلا به آن نيز به نوعي اين مسئله را به امري بحراني و نگران‌كننده براي مسئولان مبدل نموده آنگونه كه اظهارات اخير مسئولان بنابر آمارها بيانگر كارتن‌خوابي 3 هزار زن از مجموع 15 هزارنفري زنان و مردان است. بي‌خانماني كه اگر تا دهه گذشته افراد سالمند را به عنوان جامعه هدف نشانه مي‌رفت امروز نه تنها جوانان بلكه حتي كودكان را نيز در‌برگرفته و عدم توجه و كاربرد شيوههاي پيشگيرانه به طور حتم آثار زيانبار ديگري را به نتيجه خواهد آورد و بدتر از همه آنكه عدم پذيرش از سوي كمپ‌ها و مراكز مراقبت از زنان بي‌سرپرست مسئله مهم ديگري است كه زمينه عمق‌بخشي به اين آسيب ويرانگر را دوچندان ساخته آنگونه كه مي‌توان به جرأت ادعا كرد شرايط قانوني و حمايتي زنان كارتن خواب بسيار ناگوار بوده و لزوم اتخاذ راهكارهايي اساسي و سياست‌هاي اصولي در جهت حداقل پيشگيري از افزايش آن ضروري است.
وجود تنها يك مركز نگهداري و ساماندهي زنان كارتن‌خواب آن هم با ظرفيت تنها 200 نفر در مقابل آمار 3هزار نفري اين افراد گواه كم‌لطفي و شايد عدم درك از عمق ويراني و نتايج درپي اين آسيب بوده و همه اين شرايط و مسائل ذكر شده آنجا در‌خور تأمل‌تر شده كه اين تنها مركز نيز با تدابير مديريت شهري به اين كاركرد دست يافته و اينجاست كه خلأ حضور مسئولان و چرايي عدم اجراي اقدامات پيشگيرانه و درماني جهت كاهش و حذف اين پديده ناميمون كه قطعاً صحبت به هرميزان از عواقب آن گواه هولناكي واقعيت آن نخواهد بود به گونه‌اي كاملاً محسوس احساس مي‌شود.
اما اگرچه بازنگري قانون و ارائه طرح حمايتي جامع جهت تكليف نمودن برخي اقدامات ضروري به انجام نرسيده از سوي مجلس شوراي اسلامي و دولت نه يك ضرورت بلكه اقدامي بس عاجل است اما توجه كم‌رنگ خانواده‌ها به برخي موضوعات تربيتي و ترويج الگوهاي ارتباطي غربي از جمله علل ريشه‌يابي شده اين معضل است كه همين مسئله مؤيد (ضرورت تدوين برنامه‌هاي آموزشي) توجه به برنامه‌ريزي صحيح و شيوههاي كارشناسي و اصولي در ارائه آموزش‌هاي صحيح است و در اين ميان سازمان‌هاي مردم‌نهاد تخصصي در زمينه آموزش و آسيب‌هاي اجتماعي ثابت كرده‌اند كه با بهره‌گيري از اين ظرفيت خواهيم توانست در مدت زمان بسيار كوتاه‌تر تحقق اين مهم را ممكن سازيم چراكه سازمان‌هاي مردم‌نهاد در تمامي جوامع به عنوان سفيران دستگاه‌هاي دولتي در اجراي برنامه‌هاي اجتماعي و فرهنگي مطرح‌اند وتجربه خطير آنان در طول چندسال گذشته مهر تأييدي بر اين ادعاست آنگونه كه به جرأت مي‌توان گفت باتوجه به كاستي‌هاي صورت پذيرفته اگر حضور اين تشكل‌هاي مردمي نبود امروز شاهد آمارهاي بس نگران‌كننده‌تر درخصوص اين معضل ناخوشايند بوديم. در پايان بايد گفت تغيير نگرش نسبت به آسيب‌هاي اجتماعي و پذيرش اين افراد جهت بازگشت سريع‌تر به آغوش جامعه و كاربرد شيوههاي تربيتي و نه سلبي بايد در اين راستا مدنظر قرارگيرد چراكه تجربه ثابت كرده كه كاربرد شيوههاي مقابله تنها دامنه آسيب‌ها را بيشتر خواهد ساخت و منجر به نتيجه‌اي خواهد شد كه ديگر شايد با هيچ راهكاري قابل درمان نباشد
*عضو هيئت رئيسه شوراي اسلامي شهر تهران
_722.jpg)
